خاطره سازی ….

گمج ؛ دیگ گلی گیلانی ها

گمج در زبان گیلکی به نوعی ظرف گلی گفته می شود که  تالشان به آن “دیزه “می گویند . از مشخصه های این ظرف رنگ سبز  یا آبی می باشد که داخل ظرف را کاملا پوشانده و در خارج ظرف تا نیمی از ظرف را پوشانده است. در ضمن به درب این نوع ظرف” نوخون. می گویند.خیلی غذاهای خوشمزه شمالی که من و شما دوست داریم رو توش درست میکنیم و خوشمزه تر میشه مثل: فسنجون ، باقلاقاتق ، ترشی تره ،آلومسما ، خوتکا فسنجان، کولی قرابی ,مرغ ترش و…
امروزه برخی از نقاط گیلان ,سفالگری سنتی رواج داره و ظروف کاربردی از جمله گمج  در سه اندازه: یک مرغی و سه مرغی و همچنین به شکلهای دسته دار، درپوش دار و با لعابی سبز تولید می‌شه، از اصیل ترین و باثبات ترین شان گمج های روستای جیرده شفت و آستانه اشرفیه است که  از دیر باز معروفیت خاصی در گیلان دارد با آن ضرب المثل معروفش: می سر ببوست آستانه گمج یا گمج گیلی گیلی بخورده خو نخونه پیدا بکوده و…

شیر آب فشاری

نمونه شیر آب فشاری روسی قدیم که پیش از  لوله کشی آب شرب شهری ، در برخی از معابر عمومی نصب و همانند تلمبه دستی چاه آب، مورد استفاده رایگان اهالی محلات قرار میگرفت.این شیرهای استوانه‌ای از جنس فولاد و برنج بودند و دکمه زردرنگی داشتند.

صندوق بولاکی

صندوق بولاکی یا اورسی صندوق ، نوعی صندوق زیبا و پر نقش و نگار و خوش رنگ قدیمی است که در تجارت با روس‌ها و در زمان امپراتوری تزارهای دوره قاجار, به گیلان راه پیدا کرده است .واژه بولاکی، لغتی روسی است. چون صندوقهای مذکور ابتدا از روسیه وارد گیلان شد، به آنها بولاکی صندوق، گفته می شد.مهاجرانی که با این اشیا وارد رشت می‌شدند ، در کاروانسرایی به نام « شالچی » اطراق می‌کردند و برای, امرار معاش ناچار به کار بودند ، برخی از آنها به ساخت این صندوق  چوبی مبادرت می‌ورزیدند .چون اغلب مهاجران , از هشترخان(حاجی طرخان) روسیه می‌آمدند این نوع از صندوق به « صندوق هشترخانی » نیز معروف شد .در این صندوق که از صنایع دستی هم محسوب می شد، روزگاری انواع لباسها و ظروف نگهداری می‌شد و از اقلام جهزیه عروس هم بود ، امروز چمدان و کمد و کابینت آشپزخانه جای آن را گرفته است.