با ادامه روند فعلی، ابربحران انرژی در پیش است سالیانه ۲۹ میلیارد دلار هدر رفت انرژی داریم

با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که ناترازی برق به کجا خواهد رسید؟ چه تبعاتی دارد و از همین لحظه به بعد برای جبران آن چه باید کرد؟ عبدالله باباخانی، فعال و کارشناس حوزه انرژی در گفت‌و‌گو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:

عبداله باباخانی به فرارو گفت: «حقیقت این است که چه در بحث برق و چه در بحث سایر انرژی ها، ‏اگر محیط زیست در مرکز تصمیم‌گیری‌ها نباشد، در آینده نابود خواهیم شد. دنیا برای نجات کره زمین به سراغ حل مشکل اصلی رفته است؛ «حذف انرژی‌های فسیلی». اکنون حدود ۳۵٪ برق جهان از تجدیدپذیر‌ها است. ایران زیر ۱ درصد. متاسفانه، برنامه هفتم، جمع اشتباهات ۶ برنامه قبلی در حوزه انرژی است و در پایان زمان آن، بالای ۵۰ درصد برق جهان به انرژی تجدیدپذیر تعلق خواهد داشت. برنامه ریزی در حوزه انرژی بر عهده مردم نیست، بر عهده مسئولان است. دولت چهاردهم باید مردم را از گناهکار بودن در برابر تهمت مسئولین کشور برای پرداخت یارانه سنگین انرژی و یا مصرف زیاد، تبرئه کند. مدیریت انرژی به معنی مدیریت تولید بیشتر نفت، گاز و برق نیست. اگر به این موضوعات توجه نکنیم، فقط بحران تبدیل به ابر بحران انرژی می‌شود. مشکل کسری گاز، کسری برق، کسری بنزین فقط مشکل دولت سیزدهم نبوده که همه چیز، خیلی زود و خیلی سریع، رفع گردد.»

وی افزود: «اصلی‌ترین مشکل کسری و بحران در بخش برق به این دلیل است که ما در ۴۵ سال گذشته فقط مدیر تولید برق داشته‌ایم. ما مدیر کنترل مصرف انرژی نداریم. (بدترین شدت مصرف انرژی در جهان را داریم، ۱۲ برابر برق هسته‌ای بوشهر در خطوط انتقال هدر رفت برق داریم و …) ما مدیر برنامه ریزی برای آینده انرژی کشور نداریم (۳۵ درصد برق جهان از انرژی‌های تجدیدپذیر است، ما زیر ۱ درصد هستیم). ‏با محاسبه همه داده‌ها از ۱۰۰ واحد انرژی که برای تولید برق مصرف می‌شود، حدود ۲۴ واحد آن به دست مردم می‌رسد به عبارتی دقیق تر، سالی ۲۹ میلیارد دلار در سیستم برق هدر می‌رود. ‏ از هر ۱۰۰ واحد انرژی که به نیروگاه‌ها می‌دهیم ۶۰ درصد تلف و ۴۰ درصد به برق تبدیل می‌شود. در شبکه توزیع و انتقال برق هم تلفات برق داریم و همان باقی مانده هم خوب مصرف نمی‌شود و دستگاه‌های برقی تلفات برق دارند. از همان ۴۰ واحد برق هم تلفات در شبکه حدود ۱۵-۲۰٪ است. در حالی که میانگین جهانی ۸-۱۰٪ و اروپا ۳-۵٪ است. از باقی مانده، حدود ۱۵-۲۰ درصد برق مصرفی کشور در تجهیزات مصرف‌کننده هدر می‌رود. این هدر رفت شامل مصرف بیش از اندازه در لوازم خانگی فرسوده شده، سیستم‌های سرمایش و گرمایش ناکارآمد، و تجهیزات صنعتی و کشاورزی قدیمی است. در نتیجه از ۱۰۰ واحد انرژی مصرف شده برای تولید برق در کشور در نهایت حدود ۷۶ واحد آن هدر رفت داریم. همین چند قلم سالیانه باعث ۲۹ میلیارد دلار هدر رفت سرمایه انرژی کشور می شود. جالب این است که گروهی به اصطلاح اقتصاددان و کارشناس به رئیس جمهور گفته‌اند که مردم ایران چند برابر مردم اروپا مصرف انرژی دارد.»